- ربیع بن حبیب (رَ عِ نِ حَ)
ابن عمر فراهیدی. از علمای حدیث قرن دوم هجری و از مردم بصره بود. در حدیث کتابی دارد که ’جامعالصحیح’ نامیده میشود و عبدالله بن حمید سالمی حاشیه ای بر آن نوشته است.
معنی ربیع بن حبیب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رَ عِ نِ صَ)
لغت نامه دهخدا
سعدی بصری، مکنی به ابوبکر. نخستین کسی است که در بصره به تصنیف کتاب پرداخت. مردی پرهیزگار و عابد بود، اما روایات حدیث وی ضعیف است. وی بسال 160 هجری قمری در دریا درگذشت و در یکی از جزیره ها بخاک سپرده شد.. و رجوع به المصاحف ص 186 و عیون الاخبار ج 2 ص 318 و 319 شود